
Η περίπτωση του D.
Η περίπτωση του εξάχρονου D. είναι ένα παράδειγμα της σημαντικής, άμεσης πολλές φορές, ανταμοιβής που σου προσφέρει η εθελοντική εργασία. Ο D. είναι μαθητής της πρώτης δημοτικού με καταγωγή από την Ινδία, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή μας. Μιλάει και καταλαβαίνει ελληνικά σαν να ήταν η μητρική του γλώσσα. Οι γονείς του, με τα χρόνια, εντάσσονται στην τοπική κοινότητα και, με σπαστά ακόμη ελληνικά, προσπαθούν να τον στηρίζουν στη σχολική του ζωή. Η μητέρα του παρακολουθεί μαθήματα ελληνικών στην Καθετή, έτσι ώστε να αναπτύξει τις γνώσεις της και να είναι σε θέση να στηρίξει τον ίδιο και τον μικρότερο αδελφό του, μαθητή νηπιαγωγείου, στην ακαδημαϊκή τους πορεία.
Από το 2018, η Καθετή προσφέρει στον χώρο της μαθήματα ελληνικών για μετανάστες και παιδιά μεταναστών που χρειάζονται βοήθεια με τη γλώσσα στο πλαίσιο της ομαλής ένταξής τους στην τοπική κοινωνία. Τα μαθήματα συνεχίζονται και όλο και περισσότεροι/-ες μαθητές/-ήτριες διαφόρων επιπέδων και ηλικιών έρχονται στην Καθετή για να γνωρίσουν τη γλώσσα της χώρας στην οποία ζουν. Η διδασκαλία γίνεται εξολοκλήρου από εθελόντριες, με υλικό και καθοδήγηση που τους παρέχει η Καθετή. Είναι ένα έργο που απαιτεί διάθεση προσφοράς, δέσμευση και συνέπεια, αλλά σου δίνει πίσω ικανοποίηση, έμπνευση και χαρά.
Η περίπτωση του D. είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Στο σχολείο, ο D. αντιμετώπιζε δυσκολίες που συνιστούν συχνό φαινόμενο στα δίγλωσσα παιδιά. Συγκεκριμένα, είχε μια μικρή, αλλά σημαντική για την εξέλιξή του και τη συμπόρευσή του με την τάξη του, επιβράδυνση στην εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης. Ενώ γνώριζε τα γράμματα και τους ήχους τους, δυσκολευόταν πολύ να κάνει συνδυασμούς και να σχηματίσει συλλαβές.
Η μητέρα του προσέγγισε την Καθετή ζητώντας βοήθεια και η εκπαιδεύτρια και μέλος της Καθετής Φαίη Ορφανίδου, κάτοχος μεταπτυχιακού σε Εκπαίδευση και Ανθρώπινα Δικαιώματα, ανέλαβε προσωπικά την περίπτωση. Με την καθοριστική εθελοντική συμβολή της λογοθεραπεύτριας Μαρίας Παπαδοπούλου, μέσα από μια σειρά ασκήσεων και ενισχυτικής υποστήριξης, ο D. έδειξε γρήγορα σημαντική βελτίωση, η οποία τόνωσε πολύ και την αυτοπεποίθησή του.
«Και τα κατάφερα!»
Ζητήσαμε από τη μητέρα του και τον D. να μας πουν δυο λόγια για αυτή τους την εμπειρία. Η μητέρα του μας είπε: «Ήρθαμε με τον D. στην Καθετή γιατί είχε πρόβλημα στο διάβασμα. Μιλάει μια χαρά και καταλαβαίνει μια χαρά. Όταν διαβάζει δεν καταλαβαίνει. Όταν ήρθαμε μπορούσε να γράψει την αλφάβητο αλλά όταν έπρεπε να γράψει μια λέξη γράμμα γράμμα, έδειχνε να μην μπορεί να το καταλάβει. Δεν μπορούσε να καταλάβει ποια γράμματα ήταν μέσα στη λέξη. Η δασκάλα του μου είχε πει ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει την τάξη στο μάθημα καλά. Γι’ αυτό ήρθαμε εδώ. Εγώ δεν μπορώ να τον διαβάσω στο σπίτι.
Όταν ήρθε στην Καθετή, σιγά σιγά, με την κυρία Φαίη, έμαθε δύο δύο γράμματα να τα αναγνωρίζει, να τα λέει και να τα γράφει. Πλέον και στο σπίτι άρχισε να διαβάζει από τις συσκευασίες τι γράφουν πάνω. Πλέον συνδυάζει τα γράμματα και μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό που διαβάζει. Αφότου ήρθε στην Καθετή, άρχισε να κατανοεί πιο γρήγορα τα γράμματα στις λέξεις. Απ’ όταν ήρθε στην Καθετή, σκέφτεται και τα καταλαβαίνει πιο γρήγορα. Δεν έχει πλέον πρόβλημα, είναι μια χαρά. Τα παιδιά που είναι από Ινδία, Αλβανία κλπ, τέτοια παιδιά, που δεν καταλαβαίνουν, χρειάζονται μια βοήθεια σαν αυτή που πρόσφερε η Καθετή. Αν δεν καταλαβαίνουν πρέπει να έρχονται εδώ. Εμείς οι γονείς δεν ξέρουμε ελληνικά για να τα βοηθήσουμε. Χρειάζεται μια τέτοια βοήθεια για τα παιδιά μας».
Ας δώσουμε όμως τον λόγο στον ίδιο τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας, τον γλυκύτατο εξάχρονο D. Στο τελευταίο μάθημα που παρακολούθησε μας είπε:
«Ήρθα στην Καθετή και διάβαζα με την κυρία Φαίη. Φτιάξαμε κάτι χαρτάκια που πάνω έγραφα γράμματα Κ και Α ΚΑ. Και φτιάχναμε λέξεις. Σήμερα, που ήρθα να δούμε πώς τα πάω, γράψαμε λέξεις στον πίνακα και τις κατάφερα όλες. Πέρασα καλά αυτό τον καιρό στην Καθετή. Μου αρέσει εδώ. Όταν ερχόμουν εδώ διάβαζα. Και τα κατάφερα!»
Η περίπτωση του D. μάς δίνει δύναμη και χαρά να συνεχίσουμε το έργο που ξεκινήσαμε δύο χρόνια πριν και να γίνουμε καλύτεροι, εξελίσσοντας και τον εαυτό μας μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία.