Ο Μιχάλης Δαγκλής μάς μιλά

Ο Μιχάλης Δαγκλής μάς μιλά για τη συγγραφική του πορεία σε μια συνέντευξη στην Καθετή. Ο ντόπιος συγγραφέας Μιχάλης Δαγκλής γεννήθηκε μια ζεστή ημέρα τον Αύγουστο του 1980. Κατάγεται από τον Γαλατά Τροιζηνίας, ωστόσο μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Η αγάπη του για το βιβλίο αλλά και τη λογοτεχνία τρόμου ξεκίνησε από νωρίς. Αναζητά διαρκώς την ιστορία εκείνη που θα τον προκαλέσει ή θα τον τρομάξει περισσότερο. Έχει πτυχίο γραφιστικής και έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής.

Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Αγαλήνευτα Βάθη των εκδόσεων Ωκεανίδα. Έχει εκδώσει τη συλλογή τριών ιστοριών τρόμου Ζωώδες Ένστικτο. Επίσης, έχει γράψει τρεις μικρές ιστορίες φαντασίας και τρόμου, οι οποίες κέρδισαν σε διαγωνισμό και εκδόθηκαν σε συλλογικό έργο: 1) «Εννιά Λεπτά» (2009), που βρίσκεται στο βιβλίο Αποκάλυψη, από τις εκδόσεις Ανατολικός. 2) «Μορμολύκειο» (2016), που βρίσκεται στο βιβλίο Κόρες της Νύχτας, από τις εκδόσεις Nightread και 3) «Κληρονομιά» (2020), που βρίσκεται στη συλλογή Κοσμικό Έρεβος, από τις εκδόσεις Allbooks. Είναι μέλος της Λέσχης Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας, όπου συχνά αρθρογραφεί, ενώ όσον αφορά το σινεμά θα βρείτε σκέψεις του στην ομάδα του Facebook Το Σινεμαδάκι.

Μιλήστε μας για τη δουλειά σας.

Λέγομαι Μιχάλης Δαγκλής και είμαι ο συγγραφέας του βιβλίου Η Τελευταία Νύχτα της Αδέρας από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, καθώς και δύο συλλογών, του Αγαλήνευτα Βάθη, από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, και της αυτό-έκδοσης Ζωώδες Ένστικτο από Bookoo.

Η θεματολογία που καταπιάνομαι ανήκει κυρίως στο είδος του τρόμου και του θρίλερ, από τον ρεαλιστικό μέχρι τον υπερφυσικό τρόμο. Δεν μου αρκεί μόνο να προκαλέσω φόβο και σασπένς στον αναγνώστη, αλλά επιθυμώ μέσα από την ιστορία να θίξω και διάφορα θέματα. Θέλω τον αναγνώστη να τον ρουφήξει η ιστορία και να νοιαστεί για τους χαρακτήρες, καθώς και να βάλει τον εαυτό του στη θέση τους. Παράλληλα, προσπαθώ να κρατήσω την αγωνία μέχρι την τελευταία παράγραφο.

Ποια είναι η σχέση σας με την περιοχή;

Κατάγομαι από τον Γαλατά Τροιζηνίας -και οι δυο γονείς μου είναι ντόπιοι. Παρόλο που μεγάλωσα στον Πειραιά, τα καλοκαίρια μου και τις γιορτές τις περνούσα εδώ. Οι ωραιότερες αναμνήσεις μου πηγάζουν από τις μέρες που πέρασα σαν παιδί στο χωριό. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, ο εργασιακός τομέας με έχει φέρει πάλι πίσω.

Πώς έχουν επηρεαστεί η εργασία και η ζωή σας από την οικονομική κρίση αρχικά και τώρα από την υγειονομική και πώς το αντιμετωπίζετε;

Την οικονομική κρίση την βίωσα από πρώτο χέρι, μια και υπήρξα για καιρό άνεργος ή αναγκαζόμουν να κάνω δουλειές που εκμεταλλεύονταν τον εργαζόμενο. Υπήρχε ανησυχία και θλίψη, όπως σε όλους μας, αλλά δεν την άφησα να με ισοπεδώσει.

Την πανδημία την αντιμετωπίζω με ψυχραιμία και κριτική σκέψη. Μπορεί να γράφω για υπερφυσικούς τρόμους και αλλόκοτα πλάσματα, μα παραμένω άνθρωπος της επιστήμης. Η ιστορία μας βρίθει από πανδημίες και πάντα οι επιστήμονες της εκάστοτε εποχής (εφόσον «γεννήθηκε» η επιστήμη όπως την ξέρουμε) ήταν αυτοί που τις σταμάτησαν. Εμπιστεύομαι την ιατρική και θεωρώ πως αν όλοι μας συμμορφωθούμε με τις συμβουλές της θα το ξεπεράσουμε σχετικά ανώδυνα.

Ποιες γνώσεις και ποια στοιχεία της προσωπικότητάς σας σας έχουν φανεί πιο χρήσιμα στη δουλειά σας;

Είμαι ένας άνθρωπος που από μικρός διαβάζει πολύ. Κάθε χρόνο σπαταλώ πολλά χρήματα στα βιβλία. Ο Στίβεν Κινγκ είχε πει πως για να γίνει κάποιος καλός συγγραφέας πρέπει να διαβάζει πολύ. Ακριβώς αυτή η αγάπη μου για τα βιβλία ήταν αυτή που με έσπρωξε να ασχοληθώ με τη συγγραφή και που θεωρώ πως μου έχει δώσει τα κατάλληλα εφόδια.

Προσπαθώ όσο μπορώ να κρατώ ένα «ανοιχτό μυαλό» για διάφορα θέματα που με απασχολούν και είναι επίσης κάτι που με έχει βοηθήσει σχετικά με τη δημιουργία χαρακτήρων και των πιστεύω τους.

Είμαι μεγάλος φαν του σινεμά και ασχολούμαι θερμά. Αυτό με έχει βοηθήσει στο να στήνω καλύτερα μια ιστορία και να της δίνω αυτό που λέμε «κινηματογραφική δράση».

Τι θα θέλατε να βελτιώσετε στον εαυτό ή και στη δουλειά σας; Ποιες είναι οι ελλείψεις ή τα μειονεκτήματά σας και πώς σας έχουν επηρεάσει αυτά;

Θα ήθελα να μπορώ να γράφω περισσότερο. Ένα αρνητικό μου είναι πως βαριέμαι εύκολα. Μπορεί π.χ. να γράψω μονοκοπανιά πέντε κεφάλαια και μετά να το παρατήσω για καιρό πριν το ξαναπιάσω. Χρειάζομαι περισσότερη πειθαρχία και οργάνωση, και φυσικά χρόνο.

Το να έχει χρόνο στην διάθεσή του είναι το πλέον βασικό για να ασχοληθεί κάποιος με τη συγγραφή, όμως πολλές φορές δεν αρκεί ούτε αυτό. Τα προβλήματα της καθημερινότητας λειτουργούν ως τροχοπέδη. Πολλές φορές η σκέψη μου χάνεται, ενώ ξέρω πως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου και να παραμείνω συγκεντρωμένος στην ιστορία. Κανονικά δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από την ιστορία και τους χαρακτήρες.

Τι θα κάνατε διαφορετικά και τι θεωρείτε ότι έχετε κάνει πολύ σωστά στη σταδιοδρομία σας;

Χαίρομαι που βρήκα το θάρρος και αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγγραφή, ειδικά με αυτό το είδος που εκπροσωπώ, μια και στην Ελλάδα δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση και είναι δύσκολο να βρεις εκδοτικό που θα ασχοληθεί. Παρά τις αντιξοότητες, το είχα βάλει σκοπό να εκδώσω το βιβλίο μου, έστω και με αυτο-έκδοση. Έτσι στρώθηκα, το έγραψα και ευτυχώς ένας εκδοτικός οίκος ενδιαφέρθηκε, και έτσι έγινε η αρχή. Ένα πράγμα που μετανιώνω είναι πως δεν ξεκίνησα να γράφω νωρίτερα. Η όρεξη και οι ιδέες υπήρχαν, αλλά μου έλειπε η αυτοπεποίθηση και ήταν κάτι που άργησα να βρω.

Τι θα συμβουλεύατε ένα νεαρό άτομο που θα ήθελε να κάνει αυτό που κάνετε;

Θεωρείται δεδομένο πως κάποιος που θέλει να γράψει ένα βιβλίο προφανώς διαβάζει πολλά βιβλία, όμως θα το ξαναπώ: πρέπει να διαβάζει διαρκώς, πολλά βιβλία, και όχι κατ’ ανάγκη σε ένα είδος. Να ξέρει τι είναι αυτό που θα κάτσει να ασχοληθεί και πώς γίνεται, πώς το χρησιμοποιούν διάφοροι λογοτέχνες. Επίσης, πρέπει να ξεκινήσει να γράφει, να καταστρώνει την ιστορία και να σχεδιάζει ενδιαφέροντες, ρεαλιστικούς χαρακτήρες. Να νοιάζεται για όσα συμβαίνουν. Πρέπει να επενδύσει χρόνο σε έρευνα και σε προετοιμασία και να επιθεωρήσει αρκετές φορές αυτό που έγραψε.

Τέλος, πρέπει να είναι προετοιμασμένος για την αποτυχία. Οι εκδοτικοί οίκοι λαμβάνουν επί καθημερινής βάσης βιβλία επίδοξων συγγραφέων, που τα απορρίπτουν για διάφορους λόγους. Η απόρριψη είναι μέρος του «παιχνιδιού» και δεν είναι καθόλου κακή. Σε κάνει να αναθεωρείς το έργο σου και να εξελίσσεσαι. Επίσης, το ότι δεν σε δέχτηκε ο τάδε εκδοτικός οίκος δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι. Ίσως απλά δεν βρήκες τον κατάλληλο. Με όλα αυτά, θέλω να πω πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις δεν πρέπει το βάζεις κάτω, και είμαι σίγουρος πως αυτοί που πραγματικά το κάνουν από την καρδιά τους δεν έχουν ανάγκη να τους το πω εγώ αυτό.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον, άμεσα και αργότερα;

Σχεδιάζω να ασχοληθώ περαιτέρω με τη συγγραφή. Ήδη έχω γράψει το μισό από το επόμενο βιβλίο μου, ενώ στα σκαριά έχω και το μεθεπόμενο. Παράλληλα, με ενδιαφέρει και η αρθρογραφία γύρω από τη λογοτεχνία αλλά και το σινεμά. Είχα την τύχη να γίνω μέλος μια διαδικτυακής λέσχης που αγαπά αυτό που κάνει, οπότε κείμενά μας μπορείτε να βρείτε στο lefalok.gr.

Κάτι άλλο με το οποίο έχω σκοπό να ασχοληθώ είναι τα κόμικς. Είναι κάτι που πάντα με ενδιέφερε και η περίοδος της καραντίνας μου έδωσε τον χρόνο για να ασχοληθώ και να δημιουργήσω δύο μικρά κόμικς, που τα ανέβασα σε μια online πλατφόρμα και πήραν θετικές αποκρίσεις από τον κόσμο. Το αποτέλεσμα με άφησε ικανοποιημένο, γι’ αυτό έχω σκοπό να το προχωρήσω.

Τι άλλο θα θέλατε να προσθέσετε;

Μια προτροπή μόνο. Να διαβάζετε όσο πιο πολλά βιβλία μπορείτε, ό,τι και αν είναι. Στην εποχή της τεχνολογίας, της άμεσης πληροφορίας και των γρήγορων μηνυμάτων, ο χρόνος που απαιτεί ένα καλό ανάγνωσμα κάνει τη διαφορά.

Όποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει το τελευταίο μου βιβλίο, που έχει και ένα «ντόπιο» αέρα, μπορεί να το βρει στα βιβλιοπωλεία ή να το παραγγείλει από εδώ.

Ευχαριστώ την Καθετή για τη φιλοξενία.