Η Ελένη Πεταλά μάς μιλά

Η Ελένη Πεταλά είναι απόφοιτος του τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση στην Πολιτιστική Διαχείριση. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Μουσειοπαιδαγωγικής και Συγγραφής Παιδικών Βιβλίων. Τώρα δουλεύει στην οικογενειακή της επιχείρηση με αντικείμενο τις ναυλώσεις σκαφών αναψυχής και ταυτόχρονα γράφει παραμύθια. Η Ελένη Πεταλά μάς μιλά για τη δουλειά της, τη συγγραφή του πρώτου της παραμυθιού και τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τη ζωή. 

Μιλήστε μας για τη δουλειά σας. 

Η δουλειά μου σχετίζεται με τον τουρισμό. Έχω αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, της οποίας το αντικείμενο είναι οι ναυλώσεις σκαφών αναψυχής.  

Παράλληλα ασχολούμαι και με την συγγραφή και τον Απρίλιο του 2021 δημοσίευσα το πρώτο μου παραμύθι, με τίτλο «Τελικά μιλάνε τα βιβλία;» 

Είναι ένα παραμύθι σχετικά με τον ρόλο του βιβλίου στη ζωή μας.  

Ποια είναι η σχέση σας με την περιοχή; 

Η σχέση μου με την περιοχή ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια, όταν χτίστηκε στον Γαλατά το εξοχικό μας σπίτι. Τα πρώτα χρόνια ομολογουμένως δεν ερχόμουν τόσο συχνά. Τα τελευταία όμως πέντε περίπου χρόνια  έρχομαι στον Γαλατά κάποιες μέρες τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα και σίγουρα το καλοκαίρι. Δεν μου περνάει από το μυαλό πως δεν θα έρθω εδώ το καλοκαίρι. Έχω δεθεί συναισθηματικά με τον τόπο, κάθε φορά είναι σαν να τον ανακαλύπτω κατά κάποιο τρόπο από την αρχή.  

Παρατηρώ σημεία που πριν περνούσαν απαρατήρητα, ανακαλύπτω νέα μέρη, κάνω πράγματα απλά, καθημερινά, που πριν δεν έκανα, γιατί ένιωθα επισκέπτρια, περαστική. Και την Καθετή έτσι την ανακάλυψα, μια μέρα καθώς βρέθηκα τυχαία έξω από τον χώρο σας. Και τον πρόσεξα γιατί είχα αρχίσει να παρατηρώ. 

Ουσιαστικά «ζω» και αφουγκράζομαι την περιοχή τα τελευταία πέντε χρόνια. Και πιστεύω πως έχω πολλά ακόμα να ανακαλύψω. Γι’ αυτό επιθυμώ οι επισκέψεις στο σπίτι μου εδώ να γίνουν πιο συχνές.   

Πώς έχουν επηρεαστεί η εργασία και η ζωή σας από την οικονομική κρίση αρχικά και τώρα από την υγειονομική και πώς το αντιμετωπίζετε; 

Η οικονομική κρίση επηρέασε φυσικά την εργασία μου, καθώς ο τουρισμός είναι ένα κομμάτι που σε περιόδους οικονομικών κρίσεων πλήττεται άμεσα. Οι διακοπές μετατρέπονται αυτόματα σε είδος πολυτελείας ή μπαίνουν στο τέλος της λίστας, αφού οι προτεραιότητες αλλάζουν άρδην και η προσοχή επικεντρώνεται στο να καλυφθούν οι πρακτικές καθημερινές ανάγκες. Επίσης, η οικονομική κρίση δημιουργεί ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον, οπότε ξανά οι διακοπές «εκτοπίζονται» κατά κάποιον τρόπο από τη λίστα. 

Η υγειονομική κρίση επίσης επηρέασε την εργασία μου, μιας και τελικοί αποδέκτες των υπηρεσιών μας είναι άνθρωποι από όλη την Ευρώπη. Και οι υγειονομική κρίση έχει και οικονομικές επιπτώσεις.  

Εσωτερικά επίσης άλλαξαν κάποια δεδομένα, όπως π.χ. κάποιες εκθέσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, κάποια events έγιναν ψηφιακά, κάποιες συναντήσεις γίνονται πλέον μέσω Skype Call, ακόμα και τώρα. Πιστεύω ότι αυτό το κομμάτι θα συμβάλει πολύ και στον τρόπο με τον οποίο θα εργαζόμαστε στο μέλλον.  

Από την άλλη, αυτό ωφέλησε τη συγγραφική μου δραστηριότητα, καθώς εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο αυτό διοχετεύοντας την ενέργειά μου σε κάτι που επίσης αγαπώ πολύ. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας παρακολούθησα κάποια επιπλέον σεμινάρια συγγραφής παιδικών βιβλίων και ολοκλήρωσα το πρώτο μου παραμύθι. Πέρα από τη χαρά της υλοποίησης αυτού του ονείρου, νιώθω και μια βαθιά ικανοποίηση, γιατί εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο το διάστημα αυτό της κοινωνικής απομόνωσης.  

Όσον αφορά στην ζωή μου, αυτό που με επηρέασε αρκετά την περίοδο της πανδημίας ήταν αυτή η απομόνωση και η φοβία που φύτρωσε ξαφνικά μέσα μας. Φοβία να πλησιάσουμε τον άνθρωπό μας, να τον αγγίξουμε. Άθελά μας γίναμε απρόσιτοι και ο μεγαλύτερός μου φόβος ήταν αυτός, να μην συνηθίσουμε, αποδεχτούμε αυτό το μοτίβο.  

Ποιες γνώσεις και ποια στοιχεία της προσωπικότητάς σας σας έχουν φανεί πιο χρήσιμα στη δουλειά σας; 

Το να προσπαθώ να μαθαίνω τον ίδιο μου τον εαυτό, να τον αναλύω  και να τον βάζω κάτω από το μικροσκόπιο, είναι ένας οδηγός που έχει αποδειχθεί πολύτιμος όχι μόνο για τη δουλειά μου αλλά και για τη ζωή μου.  

Ένα στοιχείο που με έχει βοηθήσει πολύ είναι η επιθυμία μου να αποκτώ συνεχώς καινούργιες γνώσεις, μέσα από σεμινάρια, συνέδρια, εργαστήρια. Σχετικά με τη δουλειά μου αλλά και τη συγγραφική μου δραστηριότητα.  

Πάντα κάτι θα αποκομίσω που θα μου δώσει ένα ερέθισμα, θα γεννήσει μια νέα ιδέα, θα φωτίσει ένα σημείο, θα δώσει ίσως λύση και σε ένα πρόβλημα. Το σημαντικότερο όλων είναι η γέννηση νέων ιδεών.  

Τι θα θέλατε να βελτιώσετε στον εαυτό ή και στη δουλειά σας; Ποιες είναι οι ελλείψεις ή τα μειονεκτήματά σας και πώς σας έχουν επηρεάσει αυτά; 

Αυτό που θα ήθελα να βελτιώσω είναι η τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων που θέτω, γιατί ορισμένες φορές δεν καταφέρνω να τα τηρώ. Είτε γιατί υπερεκτιμώ αυτά που μπορούν να υλοποιηθούν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα είτε γιατί δεν κάνω σωστή διαχείριση του χρόνου.  

Και μετά αναγκαστικά «τρέχω» να προλάβω τους χρόνους και αυτό δεν είναι καλό, γιατί δημιουργεί πίεση και μπορεί να γίνουν λάθη. 

Τι θα κάνατε διαφορετικά και τι θεωρείτε ότι έχετε κάνει πολύ σωστά στη σταδιοδρομία σας; 

Αυτό που θα έκανα διαφορετικά είναι να ζύγιζα πιο καλά τις αποφάσεις που έπαιρνα στα πλαίσια της εργασίας μου. Γιατί πριν χρόνια έπαιρνα αποφάσεις, έθετα π.χ. έναν στόχο, ενθουσιαζόμουν, είχα ιδέες, ξεκινούσα την υλοποίηση και κάπου στην πορεία το άφηνα, σταματούσα. Γιατί δεν υπήρχε πια ο ενθουσιασμός. Και έτσι χανόταν πολύτιμος χρόνος. Τώρα πλέον όταν παίρνω μια απόφαση, δεσμεύομαι να την υλοποιήσω και να την φτάσω μέχρι το τέλος.  

Αυτό που με βοήθησε στην εξέλιξή μου είναι το ότι, παρόλο που υπήρχε η οικογενειακή επιχείρηση, εγώ ήμουν ελεύθερη να σπουδάσω και να ακολουθήσω την πορεία που επιθυμούσα. Γιατί δεν δέχτηκα ποτέ κάποια πίεση από την οικογένειά μου. Και αυτό το οφείλω στη μητέρα μου, και την ευχαριστώ για αυτό, που δημιούργησε αυτήν την επιχείρηση, ωστόσο δεν με πίεσε ούτε και ούτε θεώρησε ποτέ δεδομένο ότι θα την αναλάβω.  

Η πορεία που χάραξα πριν μπω στην επιχείρηση ήταν πολύ σημαντική. Ζυμώθηκα με την αγορά εργασίας, βρέθηκα σε δυσάρεστες αλλά και υπέροχες εργασιακές συνθήκες, γνώρισα ανθρώπους από άλλα εργασιακά περιβάλλοντα, διαφορετικών αντιλήψεων, τρόπου σκέψης. Και αυτό εμπλούτισε σημαντικά τις εμπειρίες μου και τα βιώματά μου.  

Τι θα συμβουλεύατε ένα νεαρό άτομο που θα ήθελε να κάνει αυτό που κάνετε; 

Να προχωρήσει με θάρρος και αποφασιστικότητα. Ζούμε σε μια χώρα όπου ο τουρισμός ανθεί και θα ανθεί συνεχώς. Είναι ένα τεράστιο και πολυεπίπεδο πεδίο, όπου ένας νέος άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει και να καινοτομήσει με νέες υπηρεσίες.  

Η τεχνολογία είναι σύμμαχος σε όλα τα πεδία. Και στον τουρισμό αλλάζει ο τρόπος που παρέχονται οι υπηρεσίες και γεννιούνται συνεχώς νέες ιδέες.  

Και αν αγαπάει παράλληλα κάτι άλλο να μην το εγκαταλείψει. Γιατί το ένα συμπληρώνει το άλλο και δημιουργείται μια όμορφη συνθήκη ενέργειας και ισορροπίας.  

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον, άμεσα και αργότερα;

Σχετικά με τη δουλειά μου σχεδιάζω να αναπτύξω κάποιες νέες υπηρεσίες. Σχετικά με τη συγγραφή ετοιμάζω τη νέα, βελτιωμένη έκδοση του παραμυθιού μου «Τελικά μιλάνε τα βιβλία;», αλλά και ένα ακόμα παραμύθι, το οποίο βρίσκεται στο στάδιο της επιμέλειας.  

Τι άλλο θα θέλατε να προσθέσετε; 

Συγχαρητήρια για το έργο σας και την προσπάθεια που καταβάλλετε. Το να προσφέρει κανείς σε έναν τόπο που δεν έχει πρόσβαση σε ποικίλες δράσεις και πολιτιστικά δρώμενα έχει πάντα μεγάλη αξία.